De ANTWERP AVIATION CLUB (AAC) wordt opgericht op 3 november 1927. In hetzelfde jaar dat Charles Lindbergh met de “Spirit of St.Louis”, zijn spectaculaire non-stop vlucht New-York – Parijs voltooit en slechts 24 jaar nadat de eerste werkelijk aangedreven vlucht ter wereld, 60 meter in 13 seconden, op 17 december 1903 door Wilbur en Orville Wright, plaats vindt. Onder de medeoprichters zijn bekende namen als Charles Ciselet, Frederic Sheid, graaf Arnold de Looz-Corswarem, Robert Van de Velde, Carlos Meerbergen, Jean Meeus, Raymond Collin, Georges Mahy, Charles Nord, Joseph Bossyns en anderen.
Op 29 november 1927, 24 dagen na de oprichting, wordt het voorlopig bestuur van de Antwerp Aviation Club op het Ministerie van Verkeer ontvangen door generaal Van Crombrugge, Directeur Generaal van het Burgerlijk Vliegwezen en door zijn medewerkers commandant Crabbe en Calembert. Tijdens dit warm onthaal wordt morele en financiële steun toegezegd: het Ministerie zou tussen komen in de aankoop van vliegtuigen, zowel voor de Club als voor de leden.
In 1929 neemt de Club officieel deel aan de Oostendse luchtrally met negen vliegtuigen en organiseert haar eerste Internationale Luchtrally op het vliegveld van Deurne. Het clubuniform wordt officieus ingevoerd in 1930. Dat jaar neemt de Club ook deel aan vliegmeetings in Luik, Brussel, Oostende, Rijsel, Rotterdam en Vlissingen. De 2de Internationale Vliegmeeting wordt te Deurne georganiseerd.
In 1931 werd op initiatief van P.H. Schellekens, stichtend lid van onze Club, de Federatie der Belgische Vliegverenigingen opgericht. De statuten van de Antwerp Aviation Club verschenen in het Belgisch Staatsblad in 1928. Stichtend voorzitter was Jan Olieslagers. Het eerste clubinsigne, medaillon met monogram AAC en gespreide vleugels, wordt ontworpen door de beeldhouwer Willy Kreitz. Het wordt hertekend door graficus Mark F. Severin in 1967.
Op de eerste verjaardag van de Club telt deze reeds 42 piloten en 45 beschermende leden.
In 1931 brengen prins Leopold en prinses Astrid een bezoek aan de AAC, nadat zij de “Baltic Air Express” Londen-Antwerpen-Malmô ingehuldigd hebben in de toen al volwaardige Luchthaven te Deurne. De club krijgt vanwege het Ministerie in de nieuwe gebouwen ad vitam de beschikking over een eigen clublokaal. Dat jaar heeft ook de 3de Internationale Vliegmeeting plaats. Dit zelfde jaar betreurt de Club het verlies van Charles Ciselet, die bij een vliegtuigongeval op de luchthaven van Deurne om het leven komt.
Op 7 mei 1932 organiseert de AAC een “Air Display”, om kennis te maken met de recente Britse vliegtuigtypes, zoals de “Handley Page”, een “Westland-Wessex”, een “Redwing-80 PK”, een “Avro-Avian”, een “Tiger-Moth” en een “Fairey-Firefly” die 357 km/uur haalde. Dit alles in aanwezigheid van burgemeester Frans Van Cauwelaert en de Belgische militaire luchtvaart attachï¿œ, Ridder Willy Coppens d’Houthulst.
Op 29 oktober 1933 wordt door de AAC op de luchthaven van Deurne, een grote propagandadag ingericht voor de bevordering van de verspreiding van de luchtvaart onder de schooljeugd en in de universitaire middens. P.H. Schellekens richt het woord tot 3000 geestdriftige jongeren. Dat jaar wordt ter gelegenheid van de opening van de Scheldetunnels een Rally georganiseerd waaraan een veertigtal toestellen uit heel Europa deelnemen.
Op 28 november 1933 ontvangt burgemeester Camille Huysmans, P.H. Schellekens en Carlos Meerbergen in verband met luchttransport, luchttoerisme, luchtvaartschool en luchtvaartindustrie.
24 maart 1934: AAC leden maken een vlucht naar Belgisch Congo, met een Fox-Moth, met drie plaatsen, uitgerust met een Gipsy Major 130 PK motor, kruissnelheid 170 km/uur. De vlucht duurt 4,5 dagen heen en 8,5 dagen terug. Totaal worden 15.000 km afgelegd.
Op 1 juli 1934 richtte de AAC een vliegmeeting in ten voordele van het Rode Kruis.
1935: De AAC verwelkomt de deelnemers aan de Ronde van Belgiￜ, Deurne-Schaffen-Gosselies-Het Zoute-Evere.
Op 16 mei 1936 wordt door de AAC, in samenwerking met het Nationaal Comité voor Luchtvaartpropaganda, een jeugdï¿œluchtvaartdag ingericht op de luchthaven, met demonstratievluchten door 15 militaire toestellen.
Op 20 maart 1937, ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de Club, wordt de OO-DIX, een “Caudron 601 Aiglon” en twee nieuwe S.V. 4’s, de OO-AAC en de OO-ANI, ter beschikking gesteld van de eigen vliegschool van de Club. Deze vliegschool wordt dat jaar gesticht en goedgekeurd door het Bestuur der Luchtvaart. De leiding wordt waargenomen door adjudant Georges Van Damme, die helaas een maand later om het leven komt bij de eerste vlucht van een prototype van Renard, te Evere.
In oktober-november 1937, wordt de “Congo-Missievlucht” van Pater Bradfer georganiseerd, waarin de AAC een belangrijk aandeel heeft. Aan deze eerste groepsvlucht naar Congo wordt veel aandacht besteed in de katholieke pers, terwijl pater Jozef Boon er een veel gelezen boek over publiceert.
De Tweede Wereldoorlog maakt voorlopig een einde aan de activiteiten van de Club. De clubvliegtuigen worden door de bezetter opgeï¿œist.
De stichtende voorzitter van de AAC, Jan Olieslagers, overlijdt op 24 maart 1942, op de leeftijd van 59 jaar. Door de oorlogsomstandigheden gaat deze droeve gebeurtenis bijna onopgemerkt voorbij.
In 1946 wordt de vliegactiviteit hervat, onder impuls van de beheerders Joe Verellen, P.H. Schellekens, René Van den Bergh, Willy Janssens en Theo Ooms. Via de Federatie krijgt de AAC, twee Piper Cub’s J3 ter beschikking: de OO-JOE en de OO-REX.
In 1949 kan de pilots room en het clubsecretariaat, na verbouwing in eigen beheer, terug in dienst worden genomen.
In 1951 wordt door de AAC op de Luchthaven een internationale vliegmeeting ingericht om het gedenkteken ter ere van Jan Olieslagers te financieren. De opbrengst laat toe om beeldhouwer Willy Kreitz opdracht te geven een standbeeld te maken dat door Mevrouw Olieslagers in 1952 wordt ingehuldigd.
In 1952 viert de Club haar 25-jarig bestaan en wordt Koninklijke Vereniging : “Royal Antwerp Aviation Club” of kortweg RAAC Er komen twee afdelingen bij: de “modelluchtvaart” en een “sectie jongeren”.
1956 is het jaar waarop een eigen fulltime instructeur in dienst wordt genomen; niemand minder dan Daniël Jordens, ex-militair instructeur. Hij had in 1928 bijgedragen tot het vestigen van een wereldrecord lange afstand – 60 uur in de lucht met een tweedekker, de Haviland 9 door regelmatig bijtanken in volle vlucht. (Een gedenkplaat wordt later onthuld op het vliegveld van Goetsenhoven.)
De afdeling “zweefvliegen” wordt in 1958, onder impuls van Dr. Herman Smet en Jean De Beukelaer gesticht. De RAAC koopt meteen een Ka2 Schleicher en een Rhön-Lerche aan. Medailles, bekers en prijzen stapelen zich op. De naam van de RAAC wordt uitgedragen tot in de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en Australië.
In 1959 bestaat de clubvloot uit 10 toestellen en worden voor de eerste maal de 1000 vlieguren overschreden.
1960: 80 toestellen uit meer dan 10 landen nemen deel aan de Rally ter gelegenheid van de 450ste verjaardag van Gerard Mercator. Hetzelfde jaar wordt de tweede fulltime instructeur aangenomen: Luc Sobry, later opgevolgd door Frank Dassen en Guido De Brouwer. “Antwerp Aviation Works N.V.”een eigen reparatiewerkhuis, wordt opgericht onder impuls van Jacques de Bruijn en Roger Melis.
In 1966 worden de 3.000 vluchturen overschreden en worden alle clubtoestellen met een VHF-radioinstallatie uitgerust.
Op 3 november 1967, dag op dag veertig jaar na de stichting, brengt de Club een bezoek aan de Koninklijke Nederlandse Fokker Vliegtuigfabrieken met een door de RAAC gecharterde DC-6B. Aan boord 97 passagiers, waaronder Gouverneur Kinsbergen. Een schitterend galabanket in het Century-hotel, bijgewoond door prominenten uit alle middens, besluit de feestelijkheden.
Ter gelegenheid van dit 40-jarig jubileum wordt een modern reistoestel, de Marchetti D-205 00-JDB, volledig uitgerust met radio-navigatiemiddelen, aangekocht. Tevens wordt het clubhuis volledig gemoderniseerd.
30 november 1968 : wéér een grote dag: in aanwezigheid van de pers worden twee nieuwe Cessna-150 toestellen ten doop gehouden, uit erkentelijkheid geregistreerd OO-JTH voor Jozef Theunis en OO-FST voor Frieda Stoelen-Engelen.
In 1969 richt de Club op 17 en 18 mei, de “Internationale Vliegmeeting RAAC 1969” in. Het inrichtend comit´ bestaat uit de beheerders Jean Selis, Remi Tjolle, Addi Hilgeland, Jef Theunis, Jacques de Bruijn.
1970 wordt het jaar van de grote rally’s: met 13 toestellen naar Mönchengladbach, de rally van Belfast-Newtonards en de Jersey-rally.
1971 luidt het begin in van enkele moeilijke jaren: economische crisis en een bitsige strijd om de luchthaven. Landingstaksen worden verdrievoudigd. Stallingskosten stijgen met 60%. Het ledenbestand vermindert drastisch.
In 1975 keert het tij. Op initiatief van René Van den Bergh, toenmalig president van de RAAC en met de steun van de luchthavencommandant Jos Ghoos, fusioneert de RAAC met de “Antwerp Aviation Owners”. Er wordt weer aan talrijke rally’s deelgenomen.
Het overlijden van Pierre H. Schellekens, op 20 februari 1976 dompelt de Club in rouw. Sedert de oprichting van de Club tot zijn dood heeft hij de belangen van de lichte luchtvaart door dik en dun verdedigd.
Het 75-jarig bestaan van de “Koninklijke Aeroclub van België” wordt door de RAAC en “Jeugd en Luchtvaart”, voor die gelegenheid verenigd onder de naam “AERO “, gevierd door de inrichting van een vliegmeeting op 19 en 20 juni 1976.
In 1977 wordt de luisterrijke viering van het 50-jarig bestaan van de Club afgesloten met een schitterend Galaconcert in de Koningin Elisabethzaal te Antwerpen.
In 1978: Met het oog op de aangroei van het ledenaantal wordt de Cessna 150, OO-CLO aangekocht.
In 1979 wordt het 25-jarig jubileum van de Rally van Jersey herdacht. De Britse HMS Mail Service geeft een reeks herdenkingspostzegels uit, met daarop de afbeelding van befaamde deelnemende toestellen, waaronder onze D.H.Chipmunk OO-PHS. Het hernieuwd clubblad “RAAC-ECHO” wordt boven de doopvont gehouden.
In 1980 wordt het clublokaal in de rotonde op het gelijkvloers, geruild met een lokaal annex zonneterras op de eerste verdieping van het luchthavengebouw.
1984: 75 JAAR LUCHTVAART ANTWERPEN. Aan de Schelde, ter hoogte van het Steen, vindt een uniek defilé plaats, van meer dan 100 vliegtuigen, dat meer dan 3 uur duurt.
In 1985 wordt een Cessna 172, de OO-AGP, door de RAAC aangekocht.
In 1987 wordt het zestigjarig bestaan van de RAAC in familiekring gevierd.
In 1988 wordt een Cessna 150 aangeschaft. Als waardering voor de Heer Roger Melis, ondervoorzitter van de RAAC en thans ere-voorzitter, wordt OO-ROM als registratie gekozen.
In 1991 wordt afscheid genomen van OO-AGP en OO-FST en doet een jongere Cessna 172 zijn intrede. Die wordt OO-LXV gedoopt in het vooruitzicht van het 65-jarig jubileum van de RAAC.
1992: Verscheidene verjaardagen (65-jaar RAAC, 25 jaar lijnvluchten Antwerpen-Amsterdam, enz.) worden dit jaar gevierd. Daarom hebben de diverse organisaties op de Antwerpse luchthaven de handen in elkaar geslagen om onder de naam Antwerp Devils Day de metropool een aantal luchtvaartgebonden activiteiten aan te bieden. Het oorspronkelijke initiatief van de evenementen gaat uit van de RAAC-beheerraad. Wat eerst als de organisatie van een onschuldige mosselsouper wordt ingezet, ontspint zich tot een tweedaagse vliegshow waarvoor 50.000 bezoekers naar de luchthaven afzakken. Frank Sanders, voorzitter van Jeugd & Luchtvaart, en Pascal Marnef, secretaris van de RAAC, hebben de leiding van dit megaspektakel. Een nooit geziene solidariteit tussen alle luchthavenbewoners zorgt voor een succes op alle vlakken. In de Kredietbank onder de Boerentoren vindt gedurende twee maanden een prachtige tentoonstelling plaats over de geschiedenis van de Antwerpse luchthaven. Tijdens het weekend van 19-20 september nemen zowat 150 vliegtuigen deel aan de vliegshow. Uit het oog springend evenement van de vliegshow is zeker de touch-and go demonstratie van een Catalina-watervliegtuig op de Schelde, ter hoogte van het Steen. Alle Antwerpse politici van betekenis zijn aanwezig op de luchthaven.
Het beheer van de Antwerpse luchthaven gaat over in handen van het Vlaams Gewest, dat ons, na 61 jaar, het recht op gratis huisvesting ontneemt.
In 1993 houden we de eerste editie van ons VADEMECUM boven de doopvont: een handig naslagwerkje dat alle vragen en twijfels omtrent de RAAC-werking uit de wereld helpt.
1994: De RAAC organiseert een voortreffelijke lenterally waaraan 16 teams deelnemen. De RAAC bezoekt het splinternieuwe centrum voor verkeersleiding CANAC te Zaventem.
1995: De vloot wordt vernieuwd door de aankoop van een splinternieuwe Piper Warrior III Pa-28-161. Als immatriculatie wordt gekozen voor OO-WAR, uit erkentelijkheid jegens onze sympathieke afscheidnemende president EdWARd Ehlinger. Eén van onze 150-ers de OO-GAP is “einde uren” en wordt verkocht.
1996: De RAAC toont de mogelijkheden van INTERNET aan zijn leden en is er zelf ook op aanwezig. Er wordt een informatieavond georganiseerd rond het thema GPS. Onze Cessna 150 OO-CLO is omwille van zijn “einde uren” vervangen door Cessna 152 OO-VRM, waarvan Jos Vermeiren het peterschap aanvaardt op 27 juli 1996. De club neemt de helft van Hangar C in concessie.
1997: Alle toestellen worden uitgerust met een intercom en stroomvoorziening voor GPS. Er wordt een 3-daagse fly-out georganiseerd naar Berlijn, en enkele piloten sturen de OO-WAR veilig doorheen Frankrijk en Spanje: “RAAC goes international again”. Ook de fly-out van Jo Van de Woestyne naar Ursel en de RAAC-rally, ingericht door Piet Beernaert kennen een groot succes. De clubleden bezoeken tevens de Agusta Flightsim te Luik en CANAC in Brussel.
1998: Een nieuwe wind waait door de RAAC ! De Beheerraad verwelkomt enkele jonge en dynamische leden die met professionalisme de toekomst van de RAAC uittekenen. De clubtoestellen worden voorzien van nieuwe instrumenten. Dit jaar één fly-out naar Texel en dankzij Benny Van Damme een RAAC-rally in september. Piet Beernaert zorgt voor een traditioneel bezoek aan de Agusta Flightsim te Bierset, Paul Hopff trakteert op een uiteenzetting over C130 avionics en Petri Tuomainen opent de deuren van het CFMU bij Eurocontrol. Dankzij Magda Verheyen en Willy Smolders richt RAAC luchtdopen in tijdens de viering van het 75-jarig bestaan van de luchthaven; een succes. De Beheerraad beslist om de erkenning als JAR-Registered Facility (RF) aan te vragen. Ook niet te vergeten: de ingerichte cursussen PPL en radio zijn een succes.
1999: Jef Theunis draagt het voorzitterschap over aan Pascal Marnef. De OO-WAR wordt uitgerust met de allernieuwste instrumenten NAV-COM-GPS Garmin GNS 430 en wordt IFR gekeurd. Onze OO-ROM was tijdelijk buiten gebruik door een onzachte landing. Een vijfde toestel, de C152 OO-HFE, wordt tijdelijk ingehuurd om de stijgende vraag naar vliegmogelijkheden te beantwoorden. Onze clubtoestellen zijn in zeer goede toestand en dat laat zich voelen: de vluchturen bereiken een nieuw record! De jaarlijkse theoriecursus PPL kent weer een grote belangstelling.
2000: Onze voormalige voorzitter Jef Theunis neemt na 34 jaar ononderbroken lidmaatschap ontslag uit de Beheerraad. Hij krijgt uit erkentelijkheid voor zijn jarenlange inzet de titel van Erevoorzitter. Voor het eerst gaat de jaarlijkse Statutaire Algemene Vergadering door in de aula van de luchthaven. Achteraf biedt de club de talrijke aanwezigen een gezellige receptie aan in het vertrouwde clublokaal. Na 9 jaar wordt de OO-LXV vervangen door een prachtige nieuwe C172 R: de OO-MMJ. De registratie verwijst naar het Jaar MM oftewel 2000. De OO-VRM wordt volledig herschilderd en het interieur opgesmukt. Opnieuw wordt een vijfde toestel, de C150 aerobat OO-DMS ingehuurd om aan de toenemende vraag tegemoet te komen. De RAAC vloot schittert eens te meer in alle glorie ! Enkele RAAC véél-vliegers sturen de OO-WAR enkele dagen veilig doorheen de Oostenrijkse bergen ! In het kader van de nieuwe JAR-reglementering wordt de RAAC erkend als RF ï¿œ Registered Facility. Het aantal vlieguren stijgt met 28 %. Samen presteren we niet minder dan 3.177 uren op onze clubtoestellen. Het is meer dan 30 jaar geleden dat we de kaap van 3.000 uren weer konden overschrijden !
2001: Tijdens de jaarlijkse Statutaire Algemene Vergadering in de aula van de luchthaven, worden opnieuw twee jonge beheerders verkozen. Onze voormalige Algemeen Secretaris Dirk Spitaels volgt Pascal Marnef op als Voorzitter. Na lang aftellen, mag de RAAC tijdens het Paasweekend opnieuw het volledig vernieuwd terras inhuldigen. Het clublokaal zelf zal volgen. Tijdens een onderhoudsbeurt gaat de OO-ROM er alleen vandoor en crasht tegen het cafetariaterras en enkele wagens, gelukkig zonder gekwetsten. De vloot word opnieuw uitgebreid met enkele ingehuurde C152ï¿œs. Het aantal leden, instructeurs en vlieguren bereikt opnieuw een record !
2002: Positief nieuws na de jaarlijkse Statutaire Algemene Vergadering in de aula van de luchthaven: de beheerraad wordt met een zeer dynamisch beheerder uitgebreid en het vernieuwde clublokaal wordt heropend voor de leden. Tijdens de tweedaagse happening Antwerp Devils Day II in mei 2002, wordt het 75 jarig bestaan samen met een kleine 10.000 bezoekers op EBAW kleurrijk in de verf gezet. Bovendien dook beheerder Paul Hopff in allerhande archieven en toverde de kroniek van 75 jaar Royal Antwerp Aviation Club te voorschijn, een uniek tijdsdocument. In November werd het 75 jarig bestaan verder herdacht: En hoe kon dit anders dan met nog maar een fabrieksnieuwe vierzitter. Het succesverhaal van de OO-WAR indachtig werd geopteerd voor opnieuw een Piper Warrior, die na een 40 uur durende ferry-vlucht in oktober op zijn thuisbasis aankwam. Op 15 november werd ie dan ook plechtig gedoopt in het mooie kader van het Stampe-Vertongen museum. Voortaan heet hij OO-MAH een verwijzing naar de peter, MAurice Huybrechts, de onvermoeibare secretaris van de 50jaar jonge Modelbouwafdeling van de RAAC en de meter, MAerevoet Hortense de trouwe steun en toeverlaat van beheerder Jules Maerevoet. Op 16 november werd de RAAC door het Antwerps Stadsbestuur officieel ontvangen op het stadshuis. Naderhand werd er in het clublokaal een reünie georganiseerd voor alle oudleden. Het initiatief werd dermate door de (oud-)leden onthaald dat aan een tweede uitgave gedacht word.
2003: De aanhoudende economische malaise, het wegvallen van de IR-opleiding tengevolge van de nieuwe JAR-regels, enkele jammerlijke incidenten met de WAR en de MMJ en de 6000 uren inspecties van zowel de VRM als de WAR, kelderden het aantal gevlogen uren. Maar er was ook positief nieuws : het vernieuwde (en door de leden zeer aangenaam bevonden) clublokaal alsook een afzonderlijk (& permanent toegankelijk) briefinglokaal werden eind november in gebruik genomen. De in 2002 ingezette beleidslijn om naast het traditionele opleidingsgebeuren vooral het clubgebeuren te onderlijnen werd hiermede verder ondersteund.
2006: Om onze oude OO-VRM te vervangen, werd een fabrieksnieuwe Robin DR140B/135CDi, uitgerust met een dieselmotor, in gebruik genomen. Hij krijgt de registratie OO-VPE, een verwijzing naar de peter, Eddy Van Putte.
2007: De Club vierde haar 80-jarig bestaan met een 3-daagse groepsreis naar Londen, een stijlvolle ontvangst door Schepen Ludo Van Campenhout op het Stadhuis van Antwerpen en een aansluitende receptie in het Stampe-museum voor de symbolische doop van een aantal historische RAAC vliegtuigmodellen gebouwd door onze Modelbouwafdeling. Tijdens dezelfde
manifestatie presenteerde Paul Hopff een nieuw boek over de Club. Het moet beschouwd worden als complementair met de kroniek die 5 jaar geleden uitgegeven werd. Fly-outs naar Reims, Weelde en Berlijn-Tempelhof stonden op het programma. Het jaar werd evenwel overschaduwd door het overlijden van erevoorzitter Jef Theunis op 22 maart.
2008: Met het definitieve afscheid van de C152 OO-DRI kwam een (ook al definitief?) einde aan het Cessna-tijdperk binnen de club. Maar anderzijds was het weer feest op 29 maart met de ingebruikname van een splinternieuwe Piper Warrior, uitgerust met Avidyne Entegra displays, de OO-PEG, genoemd naar onze penningmeester PEter Gerrits.
Omwille van verbouwingswerken op de luchthaven, moest het oude clublokaal ontruimd worden, en werden we ‘verbannen’ naar de “T-Terminal”, waar de club vrij vlug over een meer dan behoorlijke noodaccomodatie kon beschikken. Oorspronkelijk voorzien voor de duur van een zwangerschap, duurde ons verblijf daar toch wel een volle 12 maanden.
2009: Ter gelegenheid van de Algemene Vergadering kan het volledig vernieuwde clublokaal in gebruik genomen worden. De clubvloot wordt intensief gebruik, onder andere voor de maandelijkse collectieve “spaghettivlucht” naar een of ander binnen- of buitenlands vliegveld. Na
het nuttigen van een spaghetti of een andere schotel ter plaatse wordt de terugvlucht ondernomen, al dan niet onder nachtvluchtregime.
2010: De RAAC-vliegtuigen zijn te bewonderen tussen Zweden, Malta en het zuiden van Frankrijk…
2011: Om over een tweede IFR-toestel te beschikken wordt een ingenieuze constructie opgezet: de club neemt de romp (inclusief de uitrustingen) van de Piper Warrior OO-TMI (ex-BAFA) over, en combineert deze met de vleugels en de motor van de OO-MAH. Het resultaat is een volwaardig IFR-vliegtuig uitgerust met een glass-cockpit, die als OO-TMI verder door het leven
gaat.
2013: Voor de eerste keer wordt een “Luchthavendag” georganiseerd. Uiteraard is de RAAC erbij om de vliegsport in het algemeen en de eigen vereniging in het bijzonder, in de verf te zetten. Ondanks het minder gunstige weer, wordt er terug meer gevlogen.
2014: Decennialang bestuurslid en hoofdinstructeur Jos (Albert) Vermeiren wordt in de bloemetjes gezet: de Algemene Vergadering kent hem het erelidmaatschap toe.
Wens je meer te lezen over de bewogen geschiedenis van de RAAC, dan bevelen we je ten zeerste het prachtig geïllustreerde boek Royal Antwerp Aviation Club, 1927-2002, Kroniek van een 75-jarige aan.